بهترین روش برداشتن خال

نکات مهم و جالب درباره برداشتن خال

برداشتن خال ها ی قسمت های مختلف بدن در ابتدا بایتسی با انجام آزمایشات و معاینات دقیق صورت گیرند  تا مشکل ساز نشود. در بین خال ها برخی جزو خال های خطرناک می باشند و برداشتن انها توصیه نمی شود ولی برخی دیگر بدون هیچ مشکلی می توانند برداشته شوند.برداشتن خال

هر خالی که دارای یک یا چند نمای غیر معمول می باشد، باید برداشته شوند.

دو عامل در بروز خال  ملانوسیتی اکتسابی مهم می باشد:

الف) زمینه ژنتیکی:

تعداد خال هایی که در طول عمر یک فرد در بدن یا صورتش ظاهر می شود، ارثی است. اما زمان بروز این خال ها براساس زمینه ژنتیکی هر فرد فرق می کند.

ب) بعضی از عوامل محیطی باعث می شوند عامل ژنتیکی بروز خال از حالت بالقوه به بالفعل درآید و زودتر از زمان موعد ظاهر شوند. نور خورشید یکی از مهم ترین عواملی است که در بروز زودتر خال های ملانوسیتی اکتسابی نقش دارد، استفاده مرتب از ضد آفتاب و دوری از نور خورشید می تواند در پیشگیری موثر باشد.

روش های برداشتن خال

در مورد خال های بزرگ روش هایی وجود دارند که باعث محو کردن کامل خال نمی شوند، ولی از نظر ظاهری وضعیت بهتری به وجود می آورند؛ مثل لایه برداری (پیلینگ)، درم ابرژن و لیزر که باعث کم رنگ تر شدن خال می شوند…

حقیقت این است که اکثریت خال ها و لکه های پوستی خوش خیم می باشند و خطر ابتلا به سرطان پوست در آنها بسیار کم میباشد.

هر خالی که دارای یک یا چند نمای غیر معمول باشد، باید برداشته شود؛ مانند عدم تقارن ضایعه، نامنظم بودن حاشیه، یکنواخت نبودن رنگ خال و یا اندازه ی بیش از ۶میلیمتر.خال هایی که در سنین بالا به رشد خود ادامه می دهند یا دچار تیرگی رنگ و تغییر شکل می شوند را باید برداشت.

قبلا بعضی از پزشکان توصیه می کردند که خال هایی که در معرض اصطکاک یا تحریک مداوم می باشند ، مثل خال هایی که در ناحیه ریش آقایان هستند یا خال هایی که در ناحیه کمربند یا آرنج قرار دارند به علت اینکه احتمال بدخیم شدن را دارند باید برداشته شوند که امروزه چنین اعتقادی وجود ندارد.

بعضی خال ها بدمنظره و ناخوشایند می باشند و بیمار از لحاظ زیبایی یا به اصرار اطرافیان جهت عمل جراحی خال صورت مراجعه می کنند که برداشتن خال در این موارد باید با دقت و رعایت اصول جراحی جهت باقی نماندن یا به حداقل رساندن خطر جوشگاه عمل انجام شود.

هر لکه، خال یا ضایعه پوستی که به طور ناگهانی دچار تغییر در اندازه، شکل یا رنگ شود یا دچار خونریزی، خارش، درد یا زخم بشود، بایستی توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند.

ممکن است متخصص پوست به بیمار اطمینان بدهد که خال مورد نظر خطرناک نیست و نیازی به عمل یا نمونه برداری ندارد و یا این که پزشک اقدام به نمونه برداری یا برداشتن ضایعه کند و در صورتی که مشخص شود که خال تغییرات بدخیمی دارد، بر حسب عمق و پیشرفت ضایعه بایستی با حاشیه ی مشخصی ضایعه به طور کامل برداشته شود و جهت پاتولوژی فرستاده شود.

اگر بعد از برداشتن، خال مجددا عود کرد حتما بایستی به پزشک مراجعه کنید. احتمال اسکار(باقی ماندن جای خال) بعد از عمل خال، بستگی به مهارت پزشک و نوع ترمیم پوست بیمار نیز دارد.بعضی از افراد مستعد تشکیل پوست اضافه در محل عمل جراحی می باشند و در بعضی نقاط بدن خطر تشکیل جوشگاه محل عمل زیادتر می شود.

در مورد خال های بزرگ روش هایی وجود دارد که باعث محو کردن کامل خال نمی شوند، ولی از نظر ظاهری وضعیت بهتری به وجود می آورد؛ مثل لایه برداری (پیلینگ)، درم ابرژن و لیزر که باعث کم رنگ تر شدن هر چه بهتر خال  شوند، ولی معمولا موقتی بوده و خطر ابتلا به سرطان پوست (ملانوما) را کم نخواهد کرد.