ترک‌های پوستی ( استریا ) یا خطوط حاملگی، خط های فرورفته‌ای به رنگ قرمز یا صورتی و براق هستند که بعد سفید می‌شوند. در آمریکا حدود ۹۰ درصد  از زنان باردار و ۷۰ درصد از بانوان بعد از بلوغ و ۴۰ درصد از آقایان نیز بعد از دوران بلوغ از خفیف تا شدید، دچار این ترک های پوستی هستند.

این مشکل در همه نژادها دیده می‌شود ولی در خانم‌ها شایع‌تر از آقایان است. استریا بعد از بلوغ در هر دو جنس، و در خانم‌های باردار بدلیل افزایش ترشح هورمون‌های غدد فوق‌کلیوی دیده میشود. بدین ترتیب ترک های پوستی فقط مختص خانم‌های باردار نیست!

استریا یک عارضه نسبتا شایع است که خودبه‌خود اتفاق نمی‌افتد و خطری هم برای سلامت ندارد ولی از نظر زیبایی پوست را ناخوشایند میکند.

ترک‌های پوستی در ابتدا صاف و بصورت پوست نازک‌شده و به رنگ صورتی هستند که گاها با خارش همراه هستند. بتدریج طول و عمق این خطوط پوستی زیادتر شده و به رنگ قرمز در می‌آیند و به صورت چروک‌های پوستی ظریف دیده می‌شوند. با گذشت زمان، رنگ خطوط سفید و فرورفته و نامنظم می‌شود. در بعضی نواحی هم به‌صورت خطوط موازی در می‌آیند. این خطوط به‌ندرت و بصورت خود به خود از بین می‌روند و اکثرا شبیه جای زخم یا بصورت جوشگاه برای همیشه باقی می‌مانند.

نواحی گرفتار پوستی در خانم‌های باردار شکم و سینه‌ها، در جوانان بعد از بلوغ ران‌ها، کمر (در پسرها) و ران‌ها، باسن، سینه‌ها (در دخترها) هستند. قسمت بالای بازوها هم در مواردی دچار ترک پوستی می‌شود (اکثرا در ورزشکاران بدنساز). در بیمارانی که دچار افزایش هورمون‌های کورتون می‌شوند چه در پرکاری غدد فوق‌کلیه و چه مصرف آن به‌عنوان دارو، یکی از عوارض ترک پوستی است، مانند ترک پوستی در صورت بر اثر افزایش هورمون‌های کورتونی که صورت چاق و پف‌آلود می‌شود. مصرف موضعی کورتون‌ها خصوصا در چین‌های بدن مانند کشاله ران یا زیربغل هم می‌تواند باعث ترک خوردن پوست شود.